Ο Γιώργος Τσακίρης εστιάζει στις υποθέσεις του αγωνιστικού σχεδιασμού της ΑΕΚ
Σε τούτη τη χώρα η κουβέντα για τις προσθήκες, τις ανάγκες και την πρόοδο του εκάστοτε αγωνιστικού σχεδιασμού μιας ομάδας, δεν τελειώνει ποτέ… Ακόμη και αφού ολοκληρωθεί η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος και έως ότου φτάσει η χειμερινή, στο ενδιάμεσο και ανάλογα με τα αποτελέσματα της ομάδας, στην περίπτωσή μας της ΑΕΚ, η συζήτηση για το τι έγινε το καλοκαίρι με το ρόστερ και το τι δεν έγινε ακόμη περισσότερο, εκτοξεύεται από όλους και πάντα σε επίπεδο σύγκρισης με γνώμονα τον ανταγωνιστή.
Λογικό είναι σε έναν βαθμό, όλα είναι νορμάλ όταν υπάρχει μέτρο, εδώ δεν υπάρχει αυτό και από την απογείωση και την αποθέωση, σε χρόνο ρεκόρ βρίσκεσαι στην απαξίωση και την ισοπέδωση. Από όλους και τα ίδια τα ΜΜΕ αφού είναι πολλά τα πρόσωπα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και χωρίς προσωπικότητα που επηρεάζονται και εξαρτώνται από τι διαβάζουν στα social media από μικρό μέρος του κόσμου της κάθε ομάδας…
Στην ΑΕΚ η κουβέντα για τα μεταγραφικά εκτοξεύθηκε με το …καλημέρα και πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό είχε η αλλαγή ιδιοκτησίας στην κιτρινόμαυρη ΠΑΕ. Διότι η συντριπτική πλειοψηφία εκτίμησε ότι το νέο αφεντικό για να …ζεστάνει τον κόσμο θα κάνει απίθανες υπερβάσεις για να αποκτήσει υπερπαικταράδες και φυσικά ξεχνούσαν πως υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο και στόχευση (άλλο αν κάποιος συμφωνεί, ή όχι με αυτή) από τον προπονητή, όπως επιβάλλεται να συμβαίνει σε σοβαρά club, αλλά και τον εκτελεστικό διευθυντή σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη που υλοποιούν το πρότζεκτ που έχει συμφωνηθεί. Στην Ένωση είχε αποφασιστεί να τρέξει το μεγαλύτερο κομμάτι του αγωνιστικού σχεδιασμού έως τον Ιούλιο και αυτό έγινε με στόχευση στην αναβάθμιση σε σημαντικές θέσεις που είχε αποδειχθεί, ή αυτό είχαν αντιληφθεί οι άνθρωποί της, ότι απαιτείται αναβάθμιση.
Ο Ιούλιος από την αρχή του έως και το τέλος ανήκε ολοκληρωτικά στην ΑΕΚ με προσθήκες που προκάλεσαν εντυπωσιασμό σε φίλους και… εχθρούς της ομάδας. Πρώτος στόχος και σκοπός ήταν η απόλυτη αλλαγή κάτω από την εστία, το total remake που λένε και στο Αμέρικα, με τους «κιτρινόμαυρους» να τελειώνουν τους Αθανασιάδη (πήγε ΑΕΚ Λάρνακας) και τον Στάνκοβιτς (ακόμη ανάμεσά μας και πρέπει να βρεθεί λύση) και να αποκτούν Στρακόσα και Μπρινιόλι δίνοντας συμβόλαια στους δυο γκολκίπερ που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη ελληνική ομάδα για τον άσο τους. Δεδομένα επιτεύχθηκε αναβάθμιση σε οικονομικό επίπεδο και μένει να φανεί αν ισχύει και για το χορτάρι. Με το τέλος της συνεργασίας με τον Αραούχο η Ένωση έψαχνε σημείο αναφοράς για εκεί, είχε ήδη δαπανήσει τον χειμώνα 4.5 εκατ ευρώ για να φέρει τον Λιούμπισιτς που φέτος τον βλέπουμε επί της ουσίας και αποκτήθηκαν για την ίδια θέση, πίσω από τον φορ, δυο σπουδαίοι ποδοσφαιριστές.
Η ανάγκη για αναβάθμιση στο φορ παραμένει…
Η ΑΕΚ κατάφερε δίνοντας αρκετό μαρούλι σε συμβόλαια και μπόνους υπογραφής να φέρει από τον Ιούλιο του Έρικ Λαμέλα και Τούκου Περέιρα, δυο Αργεντινούς με σημαντικά βιογραφικά, παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο σε Ευρώπη και στην Εθνική της χώρας τους, σε παραγωγική ακόμη ηλικία και φυσικά παίκτες που δύναται να χρησιμοποιηθούν σε περισσότερες από μια θέσεις πίσω από τον φορ! Λίγο πριν την ολοκλήρωση της προετοιμασίας της στην Ολλανδία όλα αυτά και η προσθήκη του Κοϊτά φυσικά, μια σημαντική επένδυση, ένας ακραίος που αναδείχτηκε κορυφαίος του Βελγικού πρωταθλήματος με μια μικρομεσαία ομάδα για να ανεβάσει τον ανταγωνισμό στο αριστερό φτερό της επίθεσης όπου ο Γκατσίνοβιτς πέρυσι (αλλά και έως τώρα) δείχνει να ‘χει… βαλτώσει! Όλα αυτά υπενθυμίζω ότι έγιναν τον Ιούλιο, πέντε σπουδαίες και όλες 11αδατες (θεωρητικά) προσθήκες, οι οποίες προφανώς και προκάλεσαν δικαιολογημένα ενθουσιασμό και συνιστούν αναβάθμιση.
Η έκτη περίπτωση που πρόσθεσε στο ρόστερ της η ΑΕΚ ήταν ο Μόουσες Οντουμπάτζο, ένας δεξιός μπακ που ήθελε πολύ ο Ματίας Αλμέιδα από εντός συνόρων αγορά. Ξεχωριστά ανέφερα τον πρώην μπακ του Άρη, γιατί φαίνεται πως προβάδισμα βασικού έχει ο Ρότα, ενώ στις υπόλοιπες προσθήκες, όλοι είναι εν δυνάμει βασικοί όταν βρεθούν στο 100% και εφόσον δεν ανταποκρίνονται όσοι από πέρυσι υπάρχουν. Μια γρήγορη αναζήτηση στο google σε δημοσιεύματα, όχι από ρεπόρτερ που καλύπτουν την καθημερινότητα της Ένωσης, είναι αρκετή για να αναδειχθεί ότι δικαιολογημένα, κόσμος και media, αναγνώριζαν την πολύ καλή και αποτελεσματική δουλειά στο θέμα των μεταγραφών από το team της ΑΕΚ. Από τότε σημειώναμε ότι το πήγαν αρκετά καλά και έχουν μπροστά τους χρόνο για να πετύχουν σε απόλυτο βαθμό την αναβάθμιση με ένα φορ που έπρεπε να είχε αποκτηθεί από τα μέσα προς τέλη Ιουλίου όπως τουλάχιστον προσωπικά σημείωνα και ένα αριστερό μπακ.
Ακόμη σε αυτές τις δυο θέσεις δεν υπάρχει αναβάθμιση και δεν δικαιολογείται να μη γίνει κάτι τέτοιο. Ειδικά στην επίθεση με δεδομένο την πώληση Πόνσε και την ολοκλήρωση της συνεργασίας της ομάδας με τον Φαν Βέερτ, πρέπει να αποκτηθεί ένας επίσης εν δυνάμει βασικός. Ένας ποδοσφαιριστής ισάξιος του Αργεντινού στράικερ που πήγε στο MLS και του Λιβάι Γκαρσία, μάλιστα με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του διεθνούς άσου από το Τριντιντάντ και Τομπάγκο!
Σε αυτό στοχεύει η ΑΕΚ, όλο το βάρος έχει πέσει εκεί, ενώ δικαιολογημένα τώρα και αφού δυστυχώς έγινε το λάθος και δεν είχε αποκτηθεί φορ πριν τα ματς με Νόα, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το χρόνο για περιπτώσεις δύσκολες που δεν έμπαιναν στη διαδικασία κουβέντας τον Ιούνιο και Ιούλιο για την Ελλάδα, αλλά τώρα δεν έχουν ακόμη ομάδα και τα περιθώρια στενεύουν και για εκείνους. Ο Μορόν πάντως δεν απασχολεί έως και τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις την ΑΕΚ και το σημειώνω – λέω εδώ και μήνες! Αν αλλάξει αυτό, που δεν το βλέπω, μια τέτοια προσθήκη θα συνιστά μια περίπτωση αντίστοιχη του Φαν Βέερτ και μάλιστα πανάκριβη να θυμίσω…
Τώρα βέβαια προέχει η δεύτερη νίκη αύριο (απέναντι στην Λαμία στις 21:30) με πειστική εμφάνιση και με τον κόσμο μας στο γήπεδο…
Υγ: Οι κινήσεις των αντιπάλων της ΑΕΚ, των βασικών ανταγωνιστών, προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση για τις κινήσεις που πρέπει να κάνει η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Μοιάζει να κινούνται σωστά οι αντίπαλοι για να καλύψουν τις ανάγκες τους και να καλύψουν την απόσταση, μιας και οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός τερμάτισαν κάτω (οι ερυθρόλευκοι και πάλι) από την Ένωση και τον ΠΑΟΚ με αποτέλεσμα να χρειάζεται να καλύψουν αυτή τη διαφορά που ‘χει αποδειχθεί ότι υπάρχει δυο σερί χρόνια.
Οι ανάγκες τους ήταν δεδομένα περισσότερες απ’ αυτές της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ ίσως, όμως αναμενόμενα ενισχύουν την κουβέντα από τη στιγμή που δεν έχει γίνει κάτι τούτη την περίοδο, σχετικά με το «οι άλλοι παίρνουν και εμείς»… Μια συζήτηση που απογειώθηκε δικαιολογημένα από έναν σοκ αποκλεισμό και με αφορμή αυτόν μπήκαν στην ατζέντα και άλλες θέσεις: «μήπως να πάρουμε εξάρι όμως;», «θέλει αναβάθμιση και στα στόπερ» και άλλες τέτοιες απόψεις, όλες σεβαστές και κάποιες ίσως στη σωστή κατεύθυνση, όμως για να μη ξεχνάμε, τις θέσεις που έψαχναν και είχαν συμφωνήσει όλοι στην ΑΕΚ να ενισχυθούν ήταν αυτές που έχουν ήδη αποκτηθεί παίκτες και φυσικά το φορ και το αριστερό μπακ (και ειδικά να επιτευχθεί αναβάθμιση αφού δικαιολογημένα σου λέει ο ΑΕΚτζής «από τον Γιαννούλη που πήγαμε να πάρουμε στον κανέναν δεν είναι λογικό», έτσι είναι!
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια