Αν χαμηλώσει η ΑΕΚ τα δοκάρια, ο Ολυμπιακός θα παίξει την Πέμπτη;


Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου εκφράζει την απορία του για όσα καταλογίζονται στην ΑΕΚ και απλώς επισημαίνει ότι έπραξε το αυτονόητο

Τι σου είναι τελικά αυτή η ρημάδα η διαφορετικότητα. Αυτή που σε βάζει σε έναν αδιέξοδο καταναγκασμό, που σε ωθεί να αυτομαστιγώνεσαι για κάθε πιθανή και απίθανη συκοφαντία, που σε βάζει να αναλώνεσαι μέσα στη φαυλότητα των απέναντι. Η διαφορετικότητα είναι μέσα μας. Στις καταβολές μας, στην ιστορία μας, στη στάση μας απέναντι στο ίδιο το ποδόσφαιρο, στην προσπάθεια να παίζονται όλοι οι αγώνες επί ίσοις όροις. Ξαναλέω, επί ίσοις όροις, όχι με χαμηλωμένα δοκάρια.

Είναι τουλάχιστον αστείο να μας ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Όχι να μην τους απαντάμε βέβαια. Η ΑΕΚ της βουβαμάρας έχει περάσει ανεπιστρεπτί, εδώ λοιπόν θα συγχαρώ όσο ποτέ στο παρελθόν το επικοινωνιακό επιτελείο της ομάδας. Με την αλήθεια, με επιχειρήματα, με τη δέουσα σκληρή γλώσσα, έβαλε άπαντες στη θέση τους. Ο σημερινός δεκάλογος απαντήσεων και η στάση – αντίσταση της ομάδας στο θέμα του στοιχήματος και την κατανομή των χρημάτων, προσωπικά με κάνουν νιώθω πολύ καλά, υπερηφάνεια. Πρέπει να χαιρόμαστε με αυτά, όχι να βρίσκουμε αφορμές να διαφωνούμε μεταξύ μας.

Ο Ολυμπιακός θα πει ότι «όλα καλά, πάμε να παίξουμε»;

Ακούω τις άλλες πλευρές, να ζητούν από την ΑΕΚ να εμφανιστεί ενώπιον του αθλητικού δικαστή και να ζητήσει τη διεξαγωγή του αγώνα. Να ξεχάσουμε, δηλαδή, ότι υπάρχει φύλλο αγώνα, σαν να αποδεχόμαστε ότι δεν τρέχει και τίποτα που ο Ατρόμητος είχε τοποθετήσει τα δοκάρια με αντικανονικό τρόπο, να το ξεχάσουμε και να προχωρήσουμε. Λες κι αν εμφανιστεί ο Ολυμπιακός την Πέμπτη στην OPAP Arena και διαπιστώσει ότι το οριζόντιο δοκάρι απέχει 7 εκατοστά λιγότερα από το προβλεπόμενο, θα πει «όλα καλά, πάμε να παίξουμε». Ή ότι «ένα λαθάκι κάνατε μωρέ, σας το συγχωρούμε, φτιάξτε το και θα έρθουμε πάλι».

Αυτά τα ηθικά διλήμματα που οι άλλοι θέλουν να μας προξενήσουν, δείχνουν και την αδυναμία τους απέναντι στους εαυτούς τους και στα σαθρά επιχειρήματά τους. Γι αυτό και τότε, τον Ιούλιο του 2020, είχα ταχθεί εντελώς απέναντι από τη στάση της ΠΑΕ να κάνει τα στραβά μάτια για τα αθεώρητα δελτία υγείας των παικτών του ΠΑΟΚ. Σε αυτό το ποδόσφαιρο παίζουμε, αυτούς έχουμε απέναντί μας.

Δεν θυμάμαι ποτέ τον Γιαννακόπουλο και τον Αλεξανδρή, να ζητούν να γίνουν τα παιχνίδια ξανά όταν κέρδιζαν σωρηδόν κάλπικα πέναλτι με βουτιές εντός περιοχής, δεν θυμάμαι επίσης τον Μανιάτη να αιτείται την επανάληψη του τελικού Κυπέλλου με τον Αστέρα Τρίπολης, όταν σταμάτησε τη μπάλα με το χέρι πάνω στη γραμμή.

Πάντοτε στη ζωή, αυτό που μετράει είναι ποιος είναι αυτός που λέει κάτι, περισσότερο από το περιεχόμενο των όσων αναφέρει. Αν είναι να νιώθουμε εμείς περίεργα επειδή μας το λένε αυτοί, αυτοί που έχουν διαχρονικά κατακρεουργήσει το ποδόσφαιρο, τότε πρέπει πρώτα μέσα μας να ψαχτούμε. Προφανώς και να αυτοπροσδιοριστούμε. Το ποια είναι η ΑΕΚ, τι πρεσβεύει, ποιοι είναι οι ηθικοί και αξιακοί κώδικές της, δεν μπορούν να μας το πουν αυτοί. Ούτε να αφήσουν λεκέδες σε αυτό που είμαστε και νιώθουμε, όσοι είναι βουτηγμένοι στην παρανομία.

Δεν είναι για πολλά λόγια η φάση. Αν ο αθλητικός δικαστής αποφασίσει ότι πρέπει να παίξουμε, θα παίξουμε και θα νικήσουμε. Αν αποφανθεί ότι η παρανομία αυτή δεν συγχωρείται, θα πάρουμε αυτό που με την ανικανότητα (ή μήπως την πονηριά) έχασε ο Ατρόμητος. Η ΑΕΚ ήθελε να παίξει, αυτοί δεν ήθελαν να παίξουν απέναντί μας με νόμιμο τρόπο. Ας πρόσεχαν. Η κουβέντα τελειώνει εδώ, έχουμε και ντέρμπι την Πέμπτη…


ΠΗΓΗ: enwsi.gr

0/ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ/ΣΧΟΛΙΑ

Σχόλια

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ!