Δεν είναι εύκολο να περιγράψεις το συναίσθημα στο χαρτί όσες χιλιάδες λέξεις και να επιλέξεις να χρησιμοποιήσεις. Δεν θα αποδώσεις σε απόλυτο βαθμό αυτό που ακριβώς αισθάνθηκες και βίωσες. Είχα καιρό να ταξιδέψω για να συναντήσω φίλους, ρομαντικούς και γνήσιους ΑΕΚτζήδες, στην Βόρεια Ελλάδα. Δυστυχώς εκτός από την καραντίντα υπήρχε και ζήτημα αφού δεν παίζει πολλές ομάδες από ψηλά στον Βορά που πάντα αγαπάνε την ΑΕΚ παράφορα και κρατάνε ψηλά τη σημαία της στα εύκολα και πιο ψηλά από ποτέ στα δύσκολα! Διότι έχουν μάθει να αγαπάνε δίχως να απαιτούν την …ανταπόκριση μέσα από τα αποτελέσματα.
Προφανώς και ελπίζουν, εύχονται και επιθυμούν να κερδίζει η αγαπημένη τους ομάδα, αλλά θα είναι εκεί ακόμη κι όταν αυτό δεν συμβαίνει… Το διήμερο που πέρασα δίπλα σε αγαπημένα πρόσωπα, σε γνήσιους και όμορφους ΑΕΚτζήδες, μου έφερε αναμνήσεις χρόνων (τουλάχιστον 25) και μου θύμισε πόσο πολλοί είμαστε στην Βόρεια Ελλάδα. Να είσαι στην Κομοτηνή, να βλέπεις την πόλη γεμάτη κιτρινόμαυρα κασκόλ και μπλουζάκια, να πηγαίνεις οδικώς προς τις Σέρρες και να βλέπεις σημαίες της ΑΕΚ σε σπίτια στην Καβάλα (βέβαια στο Κοκκινόχωμα, στους 12 που μπορεί να συναντήσεις, οι 13 είναι ΑΕΚ), στην Δράμα, στις Σέρρες…
Προφανέστατα και δεν αναφέρομαι καν σε Αλεξανδρούπολη και άλλες περιοχές που ούτως ή άλλως ο κόσμος της Ένωσης παραμένει πρώτη δύναμη! Ήταν χρυσή ευκαιρία που δεν θα την άφηνα με τίποτα να περάσει ανεκμετάλλευτη να ανέβω για το ματς με τον Πανσερραϊκό όπου τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί ήταν το με Μπλάνκο και Λυμπερόπουλο (1-3 και τότε). Δεν θα το έχανα με τίποτα και τώρα, ώρες μετά την επιστροφή μας στην βάση μας και ενώ με δυσκολία κρατιέμαι όρθιος (μα τι κάναμε Νίκο μου), είμαι ειλικρινά ευτυχισμένος που το κατάφερα. Ήταν ένα πολύ γεμάτο ΑΕΚτζήδικο διήμερο και όσους είδα θα τους δω πολύ σύντομα, την Κυριακή.
Θα ήμουν ψεύτης να πω ότι περίμενα να ‘χουμε κοντά 4.000 κόσμο. Πήγαμε ώρες πριν το ματς στις Σέρρες και λίγο πριν τη σέντρα ενώ γυρνούσα γύρω – γύρω το γήπεδο έβλεπα ευτυχισμένες φάτσες Ενωσιτών και με γέμιζε. Από ένα λεπτό με τον καθένα κουβέντα, λίγο έλειψε να χάσουμε τη σέντρα, μα σε γέμιζε μόνο με αγάπη όλο αυτό, την αγάπη που έχουν εκείνοι για την ΑΕΚ. Είχε παντού φίλους της Ένωσης στο γήπεδο, από κάτω στα δημοσιογραφικά ήταν οι μισοί και παραπάνω, όλοι το ίδιο πράγμα έλεγαν: να τη δούμε ντε φτάνει, να την θαυμάσουμε με Αλμέιδα είναι και το κάτι άλλο.
Απ’ Βορά σε λίγα 24ωρα μαζί ξανά στης Φιλαδέλφειας τα μέρη!
Είναι δεδομένο και όχι γραφικό να το πούμε, απλά η αλήθεια, η πραγματικότητα: με την ΑΕΚ στην καρδιά ζουν (από) πάντα στον Βορά. Εργάσιμη μέρα, ρεβάνς του 3-0 της Νέας Φιλαδέλφειας, με δεδομένο το ταξίδι την Κυριακή για το παιχνίδι με τον Άρη, στις 17:30 το ματς προγραμματισμένο με τον Πανσερραϊκό και είχε 4.000 Ενωσίτες στις Σέρρες. Τι άλλο να γράψεις για να τους δώσεις να καταλάβουν…
Θυμήθηκαν και αυτοί που έπρεπε και είχαν ξεχάσει. Αυτοί που έγιναν μόδα και νομίζουν ότι με μια δεκαετία θα αλλάξουν την μόνη και μια ιστορία: η ΑΕΚ είναι δύναμη και θα είναι πάντα στον Βορά, από και για πάντα!
Το ραντεβού ανανεώθηκε ήδη, με όλους, την Κυριακή, στης Φιλαδέλφειας τα μέρη διότι την Κυριακή πρέπει να πάμε κορυφή! Ήταν και πάλι μοναδικά… Να τους έχει ο Θεός (ότι πιστεύουν) πάντα καλά και να την αγαπάνε έτσι, απόλυτα και ουσιαστικά, να μας θυμίζουν κι εμάς πως ακριβώς πρέπει…
Να είναι γερά και τα πιτσιρίκια που ακολούθησαν και έμειναν πιστά δίπλα της και στα δύσκολα εκεί πάνω και ενώ δεν βοηθούσε η ομάδα. Αυτό που ζουν αντιλαμβάνονται το μεγαλείο του club που υποστηρίζουν και το αξίζουν περισσότερο από οποιονδήποτε ανάμεσά μας (όχι μόνο του Βορά τα παιδιά, όλη αυτή η γενιά)…
Όσο για την ομάδα έκανε απλά αυτό που μας έχει αποδείξει σε όλα τα ματς: έπαιξε στο 100% ανεξάρτητα από το ποιοι έπαιξαν, πόσες αλλαγές έγιναν, αν είχε επικρατήσει η ομάδα στο πρώτο ματς 3-0, αν ήταν διαδικαστικού, ή όχι, χαρακτήρα η αναμέτρηση. Διότι κι εκείνοι αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν πίσω αυτό που παίρνουν από τον κόσμο. Πως να μπεις στο γήπεδο αδιάφορος και να… βαριέσαι όταν βλέπεις 4.000 κόσμου να έρχεται δίπλα σου για να σε απολαύσει. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα έπαιξε και στις Σέρρες πολύ καλά, έδωσε μια ακόμη καλή ποδοσφαιρική παράσταση και συνεχίζει.
Ο Αργεντινός τεχνικός είδε τους ποδοσφαιριστές του να ανταποκρίνονται σε αυτό που αξίωσε και κάποιους να ανεβαίνουν όλο και περισσότερο ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Σαφέστατα και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για εκείνον και τους συνεργάτες τους. Όπως και για τους παίκτες που πρέπει να αντιλαμβάνονται σε απόλυτο βαθμό -αυτό διαπιστώνω σε κάθε επαφή μου μαζί τους- ότι έχουν βρει τον άνθρωπο που θα τους απογειώσει μέσα από το γκρουπ και σαν μονάδες. Αρκεί να ακολουθήσουν τη δική του νοοτροπία!
Υγ: Κακό το μαντάτο για τον Πάολο Φερνάντες ενόψει Άρη. Ο 24χρονος Ισπανός μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντικός για αυτό το ματς ειδικά όπως τον διαχειρίζεται ο Ματίας Αλμέιδα. Μακάρι να είναι έτοιμος για Περιστέρι και Ολυμπιακό στο Κύπελλο. Έχουμε την παικτάρα αυτή, τους Ελίασον και Άμραμπατ στην ίδια πλευρά, ασχολούμαστε με αντιπάλους και με τον κάθε (καλό παίκτη αλλά από τους συγκεκριμένους δεδομένα όχι καλύτερος) Μαντσίνι…
Δεν χρειάζεται να μπαίνετε -ο κόσμος- σε αυτό το τρυπάκι όπως και αν προκύπτει το θέμα. Η ουσία είναι να βρούμε ένα στόπερ και όλα καλά. Πολύ καλό το γεγονός πως ο Λιβάι Γκαρσία είναι έτοιμος για Άρη και όχι μόνο… Τώρα για αυτόν και τον Γκατσίνοβιτς και τα σενάρια πώλησης, όποιος και ότι θέλει, μετά το τέλος της σεζόν! Αυτή είναι η άποψη η δική μου…
Υγ2: Γιατί εμείς καλά είμαστε, όπως έχει καθιερώσει ο Λόρδος και θα ακολουθήσουμε πιστά όλοι μας, ταπεινά και πιστά, μα τι κάναμε…
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια